نقش روحانیت در دین یهود

هودیان روحانیون خود را خاخام یا ربی می نامند. ربی کسی است که بر شریعت یهودی (هلاخا) و دیانت یهود به اندازه کافی تسلط داشته باشد تا بتواند جماعتی از هم کیشان خود را هدایت نماید و به سوال ها و اختلاف نظرهایی که بر سر هلاخا پیش می آید پاسخ دهد. نقش ربی در حکم یک معلم مذهبی است. در آیین یهود، برخلاف مسیحیت، صلاحیت برگزاری مراسم و مناسک مذهبی تنها بر عهده ربی نیست و هر مرد بالغی در یک جامعه یهودی می تواند هدایت چنین مراسمی را برعهده گیرد.  البته هرچند در میان یهودیان اجرای مناسک مذهبی و نماز نیازی به حضور ربی ندارد، با این حال ربی ها نقش مهمی در حیات اجتماعی جوامع یهودی ایفا می کنند، چرا که جوامع سازمان یافته نیار به ارشاد معنوی دارند.
هنگامی که فرد دوره آموزشی مشخصی را طی کند به او مدرکی به نام سمیخا داده می شود که صلاحیت وی در امور مذهبی را تایید می کند.
در دین یهود ربی ها مانند مردان عادی حق ازدواج دارند.